| Word form | manuš |
| LWT meaning(s) | |
| Word meaning | man, human being (male or generic), [PL:] people |
| Czech translation | člověk; osoba; PL lidé |
| Hungarian translation | ember; személy |
| Grammatical info | noun, masculine |
| Analyzability | unanalyzable |
| Age | Proto-Indo-European [9] (-4500–-3000) |
| Early Romani reconstruction | *manúš M ‘man, human being’ |
| Boretzky & Igla's etymology | 176: < Prakrit, OIA mānuṣa-; cf. Hindi manav |
| Mānušs et al. etymology | 85: < OIA mānuṣa M |
| Vekerdi's etymology | 107: < Sanskrit mānuṣa [Turner] |
| Turner's etymology | 10094 |
| Other etymologies | Buck (1949: 80): Sanskrit manu-, manuṣ-, manuṣa-, mānuṣa, cf. Germanic (e.g. Gothic manna), Slavic (e.g. *mągjo- with a guttural suffix). “These point to a IE word for ‘man’ [human being], but its root connection and so its ultimate semantic source are wholy uncertain.” |
| Mayrhofer's etymology | II, 309: perhaps PIE, clearly PII |